Over Sigrid en haar boek

Hoi! Ik ben Sigrid van der Marel-Sluijter, ik ben zowel ervaringsdeskundige, expert als een gespecialiseerd diëtist op het gebied van buikpijn en darmklachten.

Vanuit mijn diëtistenpraktijk heb ik al honderden mensen begeleid met buikpijnklachten. Zelf heb ik van kinds af aan last van buikpijn, darmkrampen, winderigheid en obstipatie door een zogenoemde prikkelbare of spastische darm. Na diverse opleidingen zoals orthomoleculaire therapie, Voeding & Diëtetiek en de internationale FODMAP-cursus voor diëtisten, ben ik eindelijk achter gekomen waarvoor ik gevoelig ben en waarom! Sindsdien ben ik nagenoeg klachtenvrij!

Mijn droom was al jaren om een eigen boek uit te geven. In dit boek deel ik graag mijn kennis en ervaring, en benadruk ik vooral mogelijkheden en positiviteit, zodat ook jij ontdekt hoe je van je klachten af komt en lekker in je vel gaat zicht en gaat lachen! Want met de unieke en effectieve S.M.I.L.E.-methode kom je van je buikpijn en andere darmklachten af. Buik blij en jij blij!

Wat anderen over mij zeggen:

Ze is gedreven, gepassioneerd en innovatief. Ze neemt alles wat zij doet heel serieus en zet zich 100 procent in voor haar cliënten. Sigrid is een diëtist die van aanpakken houdt en geen uitdaging uit de weg gaat. Zij onderhoudt haar kennis en is goed op de hoogte van de nieuwste inzichten. Zij heeft er door middel van diverse kanalen voor gezorgd dat mensen met het prikkelbaredarmsyndroom gedegen informatie online kunnen vinden over onder andere het FODMAP dieet. Een kracht van Sigrid is dat ze mensen met darmklachten met elkaar in contact brengt. Belangeloos helpt, motiveert en stimuleert ze deze mensen.

Gratis receptenboek

Biografie

Ik lig in mijn bed, kan niet slapen, voel dat mijn buik opgeblazeis en dat mijn buik pijn doet. Krampen hier, krampen daar. Het lijkt wel of er iets in mijn buik zit, maar het zijn slechts mijn darmen. Denk ik.

Ik moet naar de wc. Ik voel dat ik moet poepen maar het komt er niet uit. Jemig wat irritant. Daar zit ik dan, wachten en wachten tot het eruit komt. De tijd tikt voorbij. Persen helpt ook niet. Wat irritant! Als ik dan eindelijk klaar ben, slapen mijn benen. Heb ik daar weer last van. Gelukkig gaat dat tintelende gevoel wel snel voorbij. Soms zit ik heel lang op de wc en komt er gewoon helemaal niets uit. Niets. En maar wachten.

Ik hou van bewegen en dansen. Gezellig met een groep meiden pasjes doen totdat iemand vraagt wie er een wind heeft gelaten. Ik natuurlijk niet.

Herken je dit? Heb jij ook vaak last van buikklachten? Ik beschreef hierboven gebeurtenissen die ik meemaakte toen ik een tiener was. Last van opgeblazen buik heb ik nog weleens en gelukkig weet ik meestal waarom. Dat maakt het leven toch een stuk dragelijker en fijner. Ik slaap meestal goed en van krampen heb ik ’s nachts geen last meer, tenzij ik echt een virus opgelopen heb of ik te veel alcohol heb gedronken.

Vroeger wist ik niet dat ik ‘obstipatie’ had, want zo heet dat als je slecht naar de wc kan om te ontlasten of dat je maar een paar keer per week kan. Ik sloeg vroeger altijd minimaal één dag over en zat vaak lang op de wc. Dit heb ik tegenwoordig zelden, en dat komt omdat ik eindelijk weet waarom. Bij mij komt het door voeding en ik ben ervan overtuigd dat voeding bij iedereen met buikklachten de oorzaak is.

Ik weet dat ik meer last krijg als ik niet elke dag voldoende beweeg en onvoldoende drink. En als ik veel brood en andere producten van spelt en tarwe eet. Vroeger werd mij verteld dat ik extra vezels in moest nemen. En ik maar tarwezemelen overal doorheen gooien en een pijn dat ik kreeg! Het hielp helemaal niet. Totdat ik het FODMAP dieet ontdekte waar ik je alles over vertel in dit boek. Sinds de ontdekking van dit dieet ga ik elke dag gewoon naar de wc. Geen obstipatie meer voor mij! En ik weet nu wanneer een waarom ik klachten krijg.

Sporten daar hou ik wel van, alleen van teamsport niet. Die gênante momenten die ik had tijdens aerobics had ik ook bij andere teamsporten. Dat is – ondanks dat ik nauwelijks meer last heb van mijn buikklachten – een reden waarom ik liever alleen ga wandelen, zwemmen of hardlopen. Niemand die van mij last krijgt. Ik heb me vaak genoeg geschaamd, in de klas, of bij anderen in de auto, in een restaurant, bij een feest. Noem maar op.

Ik heb ermee leren leven, ik wist niet beter, het hoorde gewoon bij mij hoe vervelend ik het ook vond. Nadat mijn zoon, de jongste, in 2003 werd geboren wilde ik van mijn zwangerschapskilo’s af en nu eindelijk ook van mijn darmklachten. Ik ben naar de huisarts gegaan die zei “Ik kan niets bij je vinden. Je hebt een prikkelbare darm” en hij stuurde me naar een diëtist waar hij goede ervaringen mee had. Vol met hoop heb ik een afspraak met de diëtist gemaakt en ben naar haar toegegaan. Ze vroeg me wat ik zoal at en ik kon bij haar op de weegschaal. Ik weet nog dat zij veel in haar computer keek om in te vullen wat ik at, ze keek mij nauwelijks aan en vroeg niet door. Ik weet nog dat ik echt niet de waarheid vertelde. Ik at vrijwel dagelijks boterhammen met hagelslag en vruchtenhagel en dat zou vast niet goed zijn, dus ik verzweeg dit. Ik ging naar huis met een lijstje waarop stond ‘Voedingsmiddelen die je beter niet kan eten bij het prikkelbaredarmsyndroom (PDS)’. Ik wist nog steeds niet wat een prikkelbare darm is, hoe ik er aan kwam en hoe ik er vanaf kwam. Of zou ik er vanaf komen? Ik moest gewoon dat lijstje volgen zei ze. Voor het afvallen wilde ik wel werken met een lijst en voorbeeldweekmenu’s, want ik wilde zo snel mogelijk van mijn zwangerschapskilo’s af. Die kreeg ik niet nadat ik erom vroeg want die had ze niet. Ik moest gewoon minder chocolade en meer fruit, groente en brood eten. Ik ben slechts een paar keer bij haar geweest omdat ik haar echt niet goed vond. Ik voelde me niet geholpen. Ten eerste: Wegen kan ik thuis ook wel. Ten tweede: Ik vroeg om een voorbeeldweekmenu om af te vallen en die kreeg ik niet. Ten derde: Ze legde me helemaal niet uit wat PDS is, en wat ik met het lijstje moest doen en wat ik moest doen om minder of geen klachten te krijgen. Ze heeft het in de vervolgconsulten ook helemaal niet over mijn darmklachten gehad. Wat ik mijn herinnerde is dat ik moest wegen, ze typte veel tijdens het gesprek en keek naar de computer in plaats van naar mij. Je begrijpt, ik had het snel gezien daar. Dit was in 2004, nu 12 jaar geleden. Ik dacht bij mezelf: “Dat kan ik beter!”

Ik werkte als leidinggevende in een academisch ziekenhuis. Na de bevalling van mijn dochter in 2000 ben ik parttime gaan werken. Dit werd destijds door mijn leidinggevende niet in dank afgenomen. Ik zou als parttimer geen leiding kunnen geven. Tijdens mijn afwezigheid had iemand anders mijn functie overgenomen en ik kon gewoon aan het werk net als alle andere medewerkers. Dit heeft mij doen besluiten om een loopbaanbegeleidingstraject intern te volgen. Daar kwam ik erachter dat ik al jaren werk deed waar ik goed in was, maar niet wat ik echt wilde. En het is waar, je moet doen wat je leuk vindt, dat is het allerbelangrijkste! Ik kwam erachter dat ik graag huisarts had wilde worden maar door verkeerde keuzes tijdens mijn schooltraject heb ik uiteindelijk Hoger Laboratorium Onderwijs gevolgd. Vroeger, toen ik op de HAVO zat, deed ik een beroepentest en één van de beroepen die daaruit naar voren kwam was diëtist. Alleen was er destijds geen zicht op werk en dat is de reden dat ik medisch-biologisch analist geworden ben. Later leidinggevende en kwaliteitsfunctionaris. Tijdens het loopbaantraject bleek dat ik graag mensen wil helpen. Ik kwam erachter dat mijn grootste wens wat het oprichten van een eigen bedrijf vanwege de vrijheid. Zelf mijn eigen leven bepalen en doen wat ik wil, is voor mij veel belangrijker dan doen en werken volgens regels van anderen, ook al deed waar ik goed in was. Ik kwam toen tot de conclusie dat ik opnieuw een HBO-opleiding zou gaan volgen. Uiteindelijk ben ik 4 jaar later de opleiding Voeding en Diëtetiek gaan doen. Ik was toen nog steeds op zoek naar vermindering van mijn klachten. Voor mij was dat een extra motivatie om deze opleiding te doen. Ik heb veel geleerd tijdens de opleiding maar weinig over vermindering van darmklachten. Alles heb ik uitgeprobeerd: van meer vezels, geen gist, minder koolzuur tot het weglaten van koemelk. Het maakte allemaal niets uit! Ik las alle artikelen die ik tegen kwam. En ik moest en zou erachter komen waarom ik deze klachten had en hoe ik er vanaf zou komen of tenminste hoe ik mijn klachten onder controle zou krijgen.

Achteraf gezien viel alles op zijn plek. Mijn eigen darmklachten, de foute begeleiding van mijn diëtist, de vervelende opmerking van mijn leidinggevende en het loopbaantraject. Ja ik zou een goede diëtist worden met mijn eigen bedrijf en ik zou van mijn darmklachten af komen zodat ik zo vrij en me fijn zou voelen als een vlinder!

Na mijn studie ben ik gestuit op het FODMAP-dieet en – naar eigen zeggen – heb ik dat naar Nederland gebracht, letterlijk en figuurlijk. Dit dieet helpt ontzettend veel mensen met buikklachten! Doordat je door een goed aangepast dieet eet wat bij je past, bijvoorbeeld het aangepast FODMAP-dieet, ga je anders en beter eten. Met minder tot geen pijn meer in je buik voel je je blij en gelukkig. Hoe fijn is dat? Jij wilt toch ook liever ‘vlinders in je buik’ dan buikpijn.

Ik hou van brood, pasta, appels, peren, nectarine, perziken, abrikozen, avocado’s, bloemkool, broccoli en knoflook! En nu? Nu eet ik glutenvrije pasta, af en toe een beetje bloemkool, broccoli en soms wat avocado en ik vermijd knoflook volledig. Ik eet nog steeds gezond maar gewoon anders, en daardoor voel ik me veel beter.

De afgelopen jaren heb ik honderden mensen met gevoelige darmen op voedingsgebied begeleid. Het is fijn om jezelf te herkennen in andermans verhalen, pijn en frustraties. En zeker ook om te zien dat we allemaal hoop en wensen hebben. Dromen zijn belangrijk!

Veel vrouwen die ik heb gesproken uitten hun frustraties. De meest genoemde frustratie:

“Reacties van andere mensen die weinig respect of onbegrip voor mij hebben of mij niet serieus nemen en zeggen dat ik me aanstel als … ik zeg dat ik buikpijn heb”, als … “ik een keer niet meega omdat het wat minder met me gaat”, of als … “ik eerder naar huis ga van een feestje of van het werk.”

De meeste vrouwen met darmklachten hebben dezelfde wens: “Grip/controle krijgen op mijn buikklachten/buikpijn.”

Is dat ook jouw droom? Met dit boek geef ik je inspiratie, praktische tools en handvatten, zodat ook jij grip op je buikklachten kan krijgen en eindelijk je droomleven kan leiden

Heb jij gevoelige darmen? Ben jij van jezelf hypersensitief? Wat is jouw verhaal? Stuur mij een bericht, ik vind het leuk om van jou te horen! Zeker als je aan mij vertelt hoe het met je was voordat je dit boek in handen kreeg en hoe het met je is nadat je alle stappen hebt gevolgd. Ik zou het heel fijn vinden als je dat met mij wilt delen!